Παρασκευοπούλου, Ευαγγελία

(Κωνσταντινούπολη 1865 – Αθήνα 1938). Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου. Μεγάλωσε με τις αδελφές της σε ορφανοτροφείο. Ανέβηκε στη σκηνή το 1879, στη Χίο, κι έπειτα στην Πόλη (με το ψευδώνυμο Ξανθοπούλου· το πατρικό της όνομα ήταν Σκορδίλη), παίζοντας μικρούς ρόλους, ακόμα και αντρικούς, με τον θίασο Αλεξιάδη. Το 1882 έκανε την πρώτη της εμφάνιση στην Αθήνα, με τον θίασο του Γ. Νικηφόρου, και επιβλήθηκε αμέσως με την ερμηνεία της στον Μιχαήλ Στρογκόφ. Το 1884, με τον Λεκατσά, ερμήνευσε με επιτυχία σαιξπηρικούς ρόλους. Στη Σύρο, το 1887, με τον θίασο Αλεξιάδη απέδωσε λαμπρά την Οφηλία στον Άμλετ και αμέσως κατόπιν θριάμβευσε στην Αθήνα ως Ιοκάστη στον Οιδίποδα. Κατά τη θριαμβευτική της περιοδεία στην Αίγυπτο καθιερώθηκε οριστικά και, όταν επέστρεψε, (1892) την υποδέχθηκαν στον Πειραιά με ζητωκραυγές συγγραφείς, ηθοποιοί και δημοσιογράφοι. Σημείωσε νέους θριάμβους (στη Γαλάτεια του Βασιλειάδη και στη Φαύστα του Βερναρδάκη) και αποθεώθηκε στην Κυρία με τας καμελίας (Δημοτικό, Αθήνα, 1892). Την επαίνεσαν οι πιο απαιτητικοί κριτικοί της εποχής και αποκλήθηκε η Ελληνίδα Σάρα Μπερνάρ. Αν και αυτοδίδακτη, η Π. είχε πάθος για το θέατρο και χρωστούσε τη μεγάλη της επιτυχία στην αντίληψη και στα σκηνικά προσόντα της. Είχε καλλιτεχνική ευαισθησία, φυσική και σκηνική ομορφιά και γοητεία, θαυμάσιο μέταλλο φωνής, υποκριτικό τάλαντο, έξοχη πλαστική κίνηση. Σημείωσε μεγάλη επιτυχία στον Άμλετ στον ομώνυμο αντρικό ρόλο, καταγοήτευσε στο φυτώριο της Νέας Σκηνής του Χρηστομάνου, πρωταγωνιστώντας στο Μυστικό της Κοντέσας Βαλέραινας του Ξενόπουλου (1904) και ως Πραξαγόρα στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη. Το 1907 για μικρό διάστημα ήταν πρωταγωνίστρια του θιάσου του Θ. Οικονόμου και κατόπιν αραίωσε τις εμφανίσεις της στη σκηνή, από την οποία αποχώρησε οριστικά το 1930, μετά τον εορτασμό των 50 ετών της καλλιτεχνικής της σταδιοδρομίας με το Ένσαρκο άγαλμα του Τσικόνι (παλιά επιτυχία της του 1892), με εξαίρεση την έκτακτη επανεμφάνισή της στη Φαύστα (Ολύμπια, 1932). Παρά τις θριαμβευτικές της επιτυχίες γνώρισε τη σκληρή ζωή των Ελλήνων ηθοποιών των αρχών του αιώνα μας· πέθανε πάμφτωχη και λησμονημένη, και κηδεύτηκε με έξοδα του δήμου Αθηναίων. H Ευαγγελία Παρασκευοπούλου στο ρόλο της Δαλιδάς του Φαιγέ (1887).